περιπλάνηση

η παρουσία μας εδώ, προϋποθέτει και ορίζει το χρόνο μετάβασης εκεί.

9 σχόλια:

thanos είπε...

mprabo paidia oraiao blog...xwros xronos...poy eimai genikws???

Ανώνυμος είπε...

kala e xanomai etsi ki allios otan eimai sto diktyo. tora ena parapano me to blog sou.

apo to ena sto allo...
trelathika...

nice sxolio gia thn malakia poy thn lene internet, kai poy an den travikso mia mera kati patheno...

Ανώνυμος είπε...

symfono gia thn malakia tou internet
alla pio poli malakia einai ayto to second life kai alles tetoies paparologies
as pei kapoios se olous osous poronontai me ayta oti
h pragmatiki zoi einai edo ekso....

Ανώνυμος είπε...

ti ennoeis 'edo ekso'?
ayth ti stigmi poy grafeis eisai 'edo mesa'!
alithia pos prosdiorizeis to 'edo'?

Ανώνυμος είπε...

που χάθηκες μωρέ... μόνο εμείς το ξέρουμε....!!!!

Ανώνυμος είπε...

Το "εδώ έξω" είναι κάτι απτό και ζωντανό, ενώ το "εδώ μέσα" κάθε άλλο από απτό και ζωντανό είναι. Αυτό το "μέσα" είναι δημιούργημα του "έξω" και σκοπός του δεν είναι να ζούμε μέσα σε και από αυτό αλλά το να διευκολύνει σε κάποια θέματα το "έξω".... εμείς όμως μάλλον το έχουμε παρατραβήξει το θέμα και ζούμε μόνο μέσα σε αυτό, ή μάλλον κοντεύουμε. "Πεθαίνουμε εδώ μέσα" και δεν το έχουμε καταλάβει...!!! Αν πάλι το έχουμε καταλάβει καιρός είναι να το αλλάξουμε.

Ανώνυμος είπε...

ase mas re sakoura xristougenniatika!
an thes na ksereis: emena kapoioi 'poly morfomenoi' filoi mou to katalavan!!
ame..

Ανώνυμος είπε...

"Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε,τα χέρια να περάσουμε στους ώμους, παλιά τραγούδια για να θυμηθούμε, μ'ονόματα και πρόσωπα και λόγια. Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια που θυμάσαι και θυμάμαι, τίποτα δεν άλλαξε ακόμα όσο ζούμε και πονάμε. Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια, μόνο τρόπο να κοιτάνε." Η θέαση του τόπου και του χρόνου από μια οπτική...ποιητική; Στο συγκεκριμένο σημείο ίσως θα ταίριαζε το "ο νοών,νοείτο". Ο τόπος και ο χρόνος είναι έννοιες που είναι συνεχώς εκτεθειμένες στη μεταβολή όπως και ο άνθρωπος. Όμως κατά την αέναη αυτή μεταβολή πάντα θα υπαρχουν πράγματα και αξίες που μενουν σταθερά και χρησιμέυουν ως σημεία αναφοράς. Το παρελθόν υπάρχει για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Έτσι, το παρόν ενώνεται αρμονικά με το παρελθόν για να φτίαξουμε το μέλλον. Η περιπλάνησή μας αυτή μας επιτρεπει να δούμε μέσα από τις καταστάσεις και να φτάσουμε στο επιθυμητό. όποιος αγνοεί το παρελθον επαναλαμβάνει τα λάθη αυτού στο παρών και στο μέλλον. Η θέαση του παρόντος μέσα απο συγκεκριμένο πρίσμα κάθε φορά μας βοηθά να εντοπίσουμε ποιοι ακριβώς είμαστε στο συγκεκριμένο χωροχρόνο, να διακρίνουμε δηλαδή την εντοπιότητα του εαυτού μας. Αυτά από εμένα και κάτι ακόμα γιατί πολύ φιλοσοφίσαμε...συνεχίστε την καλή δουλεία!

Ανώνυμος είπε...

mmmmmmmmmmmm